Wait small small…
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
18 April 2011 | Ghana, Wa
Zaterdag ochtend om 6:00u ging de wekker, snel even douchen en wat brood eten en hierna gingen Chrisje en ik op weg naar het tro- tro station, op naar de nijlpaarden!
We hadden van onze huisgenoten een omschrijving gekregen hoe we moesten lopen dus liepen we om 6:30u net wakker en al zwetend over straat, terwijl de rest van Wa met grote bakken op hun hoofd onderweg was naar de markt of vuur aan het maken was om het ontbijt op te warmen. En maar denken dat wij vroeg op waren gestaan…
Uiteindelijk met een beetje hulp hadden we om 7:00 het tro-tro station gevonden en werd er ons een bankje aangewezen waar we konden wachten op de tro-tro naar Wechiau. We moesten gewoon even wachten, wait small small.
Ondertussen werden er een paar busjes helemaal vol geladen met bagage en mensen, maar bleven vervolgens nog een half uur staan, net toen wij ons afvroegen waarom, werden er nóg meer mensen bij gepropt en toen pas reed de tro-tro met veel getoeter weg.
Ondertussen small small time verder, was het 10:00u en werd er ons een busje aangewezen dat al redelijk vol zat en waarbij we ons nog naar binnen mochten proppen.
De tro-tro’s hebben 4 banken waarbij er aan de zijkant een opklap stoeltje is zodat je nog door kan ‘lopen’ naar het volgende bankje en er nog iemand extra in het busje past.
We zaten met 4 mensen naast elkaar gepropt per bankje, nog 2 naast de chauffeur én 6 baby’s erbij. Daar zaten we dan, met z’n allen overgeleverd aan de grillen van de Ghanese wegen (en de chauffeur) bil tegen bil, arm tegen arm bij een temperatuur van 39 graden.
Volgens mij heb ik nog nooit zoveel zweet verloren in een busje!
Zodra we buiten Wa reden hield het asfalt er ook mee op en hebben we 1,5 uur zitten stof happen, toen we in Wechiau arriveerden hadden we ongeveer dezelfde kleur als de bauxietweg waar we over heen gereden hadden.
In Wechiau zijn we samen met 2 Duitse meiden gedropt en naar het Wechiau visitors huisje gelopen daar kregen we gelijk uitleg over the Hippo sanctuari.
Het is een reservaat voor wilde nijlpaarden in de Black Volta River tussen Ghana en Burkina Faso. De nijlpaarden worden in een stuk van 40km lang elke 3 maanden geteld en wordt er informatie gegeven aan de plaatselijke bevolking zodat er minder op ze gejaagd wordt. In dit gebied leven ook 250 verschillende vogelsoorten.
We hebben er voor gekozen om met de tro-tro naar het gebied te gaan (in plaats van de fiets), ’s avonds per kano de Hippo tocht te doen en ’s nacht te slapen op een tree platform, een soort boomhut zonder dak maar wel met klamboe, in de openlucht!
We konden bij de lodge onszelf even ‘douchen’ (yes!) met een emmer water en gietertje, daarna zijn we met onze gids Bamrazak naar de Black Volta gelopen. We mochten daar in een houten kanootje stappen om de nijlpaarden van dichtbij te gaan bekijken, spannend…
(Nijlpaarden zorgen jaarlijks voor de meeste doden in Afrika.)
We waren nog geen twee minuten op de rivier en bingo! daar lagen ze in het water, levensechte wilde nijlpaarden!
Oké, het lijkt misschien spannender dan het is… we hebben 5 paar oren gezien, soms een paar nijlpaardogen en één keer een bek die open ging en that’s it, maar toch we hebben ze wel gezien!
We hebben overnacht onder de Afrikaanse hemel, op een platform hoog in een Afrikaanse boom, naast de Black Volta River.
Onze gids heeft ons met de 2 Duitse meiden naar dit platform gebracht, onze matrassen met klamboes geïnstalleerd en ons daar achter gelaten voor de nacht.
De nacht begon vroeg, om 19:00u was het donker en zijn we in ons bedje gaan liggen om te luisteren naar de laatste vogelgeluiden, brulkikkers (eerst dachten we dat het de nijlpaarden waren vanwege het lawaai), krekeltjes en andere geluiden waarvan ik de afkomst niet weet.
Onder het licht van de maan ben ik in slaap gevallen.
’S ochtends om 5:00u ging de wekker, maar we werden pas echt goed wakker door het geluid van de radio van een hardhorende visser.
En wij maar denken alleen in de middle of nowhere onder een klamboe te liggen…
Onze gids Bamrazak was om 6:00u weer aanwezig om ons terug naar de lodge te begeleiden, hij had voor ons een tro-tro geregeld om terug te kunnen naar Wechiau.
Daar hebben we de kosten afgehandeld, dit weekendje kostte ons per persoon ongeveer €14,50.
De gids had voor ons ook een tro-tro kunnen regelen om weer terug te kunnen naar Wa, maar zo’n tro-tro rijd niet voor 4 mensen helemaal naar Wa.
Dus reed hij ons naar de markt om daar meer mensen op te pikken, om 8:30u waren we bij de markt deze was nog maar net begonnen dus waren er nog geen mensen die mee terug naar Wa wilden rijden.
Chrisje en ik hebben maar een rondje gelopen over de markt een soort oliebol gegeten en tofu blokjes gekocht. De rest van de tijd hebben we in de schaduw van het busje gezeten en waren we een bezienswaardigheid voor de kinderen, nassara’s!
We hebben ook het ‘nieuwsblad’ van Ghana gezien, veel mensen kunnen niet lezen dus het nieuws wordt met foto’s afgebeeld, het ging over de arrestatie van president Kbakbo en de gruwelen die hij zou hebben gepleegd, maar dat zie je dus gewoon op foto’s! en de kinderen hier zien dat ook, foto’s van mensen die open zijn gesneden en onherkenbaar zijn verminkt…wow daar moesten we wel even van slikken.
Op het moment dat we genoeg hadden van het ‘small small’ wachten kwamen er mensen naar het busje gelopen die mee terug wilden rijden naar Wa, eindelijk! Het busje werd zo vol gepropt dat er een man bij iemand anders op schoot moest gaan hangen, anders paste het niet.
Na bijna 3 uur wachten konden we aan de terug weg beginnen en konden we een uurtje later bijna voor de deur uitstappen. (tro-tro’s stoppen overal waar je maar wilt).
Dat was ons eerste avontuurlijke weekendje en hopelijk volgen er nog meer, met veel geduld want ‘wait small small’ hoor je overal.
Link voor foto's --> https://picasaweb.google.com/111235721715730330307/WaitSmallSmall?authkey=Gv1sRgCKXqr9u25eSr-gE&feat=directlink
We hadden van onze huisgenoten een omschrijving gekregen hoe we moesten lopen dus liepen we om 6:30u net wakker en al zwetend over straat, terwijl de rest van Wa met grote bakken op hun hoofd onderweg was naar de markt of vuur aan het maken was om het ontbijt op te warmen. En maar denken dat wij vroeg op waren gestaan…
Uiteindelijk met een beetje hulp hadden we om 7:00 het tro-tro station gevonden en werd er ons een bankje aangewezen waar we konden wachten op de tro-tro naar Wechiau. We moesten gewoon even wachten, wait small small.
Ondertussen werden er een paar busjes helemaal vol geladen met bagage en mensen, maar bleven vervolgens nog een half uur staan, net toen wij ons afvroegen waarom, werden er nóg meer mensen bij gepropt en toen pas reed de tro-tro met veel getoeter weg.
Ondertussen small small time verder, was het 10:00u en werd er ons een busje aangewezen dat al redelijk vol zat en waarbij we ons nog naar binnen mochten proppen.
De tro-tro’s hebben 4 banken waarbij er aan de zijkant een opklap stoeltje is zodat je nog door kan ‘lopen’ naar het volgende bankje en er nog iemand extra in het busje past.
We zaten met 4 mensen naast elkaar gepropt per bankje, nog 2 naast de chauffeur én 6 baby’s erbij. Daar zaten we dan, met z’n allen overgeleverd aan de grillen van de Ghanese wegen (en de chauffeur) bil tegen bil, arm tegen arm bij een temperatuur van 39 graden.
Volgens mij heb ik nog nooit zoveel zweet verloren in een busje!
Zodra we buiten Wa reden hield het asfalt er ook mee op en hebben we 1,5 uur zitten stof happen, toen we in Wechiau arriveerden hadden we ongeveer dezelfde kleur als de bauxietweg waar we over heen gereden hadden.
In Wechiau zijn we samen met 2 Duitse meiden gedropt en naar het Wechiau visitors huisje gelopen daar kregen we gelijk uitleg over the Hippo sanctuari.
Het is een reservaat voor wilde nijlpaarden in de Black Volta River tussen Ghana en Burkina Faso. De nijlpaarden worden in een stuk van 40km lang elke 3 maanden geteld en wordt er informatie gegeven aan de plaatselijke bevolking zodat er minder op ze gejaagd wordt. In dit gebied leven ook 250 verschillende vogelsoorten.
We hebben er voor gekozen om met de tro-tro naar het gebied te gaan (in plaats van de fiets), ’s avonds per kano de Hippo tocht te doen en ’s nacht te slapen op een tree platform, een soort boomhut zonder dak maar wel met klamboe, in de openlucht!
We konden bij de lodge onszelf even ‘douchen’ (yes!) met een emmer water en gietertje, daarna zijn we met onze gids Bamrazak naar de Black Volta gelopen. We mochten daar in een houten kanootje stappen om de nijlpaarden van dichtbij te gaan bekijken, spannend…
(Nijlpaarden zorgen jaarlijks voor de meeste doden in Afrika.)
We waren nog geen twee minuten op de rivier en bingo! daar lagen ze in het water, levensechte wilde nijlpaarden!
Oké, het lijkt misschien spannender dan het is… we hebben 5 paar oren gezien, soms een paar nijlpaardogen en één keer een bek die open ging en that’s it, maar toch we hebben ze wel gezien!
We hebben overnacht onder de Afrikaanse hemel, op een platform hoog in een Afrikaanse boom, naast de Black Volta River.
Onze gids heeft ons met de 2 Duitse meiden naar dit platform gebracht, onze matrassen met klamboes geïnstalleerd en ons daar achter gelaten voor de nacht.
De nacht begon vroeg, om 19:00u was het donker en zijn we in ons bedje gaan liggen om te luisteren naar de laatste vogelgeluiden, brulkikkers (eerst dachten we dat het de nijlpaarden waren vanwege het lawaai), krekeltjes en andere geluiden waarvan ik de afkomst niet weet.
Onder het licht van de maan ben ik in slaap gevallen.
’S ochtends om 5:00u ging de wekker, maar we werden pas echt goed wakker door het geluid van de radio van een hardhorende visser.
En wij maar denken alleen in de middle of nowhere onder een klamboe te liggen…
Onze gids Bamrazak was om 6:00u weer aanwezig om ons terug naar de lodge te begeleiden, hij had voor ons een tro-tro geregeld om terug te kunnen naar Wechiau.
Daar hebben we de kosten afgehandeld, dit weekendje kostte ons per persoon ongeveer €14,50.
De gids had voor ons ook een tro-tro kunnen regelen om weer terug te kunnen naar Wa, maar zo’n tro-tro rijd niet voor 4 mensen helemaal naar Wa.
Dus reed hij ons naar de markt om daar meer mensen op te pikken, om 8:30u waren we bij de markt deze was nog maar net begonnen dus waren er nog geen mensen die mee terug naar Wa wilden rijden.
Chrisje en ik hebben maar een rondje gelopen over de markt een soort oliebol gegeten en tofu blokjes gekocht. De rest van de tijd hebben we in de schaduw van het busje gezeten en waren we een bezienswaardigheid voor de kinderen, nassara’s!
We hebben ook het ‘nieuwsblad’ van Ghana gezien, veel mensen kunnen niet lezen dus het nieuws wordt met foto’s afgebeeld, het ging over de arrestatie van president Kbakbo en de gruwelen die hij zou hebben gepleegd, maar dat zie je dus gewoon op foto’s! en de kinderen hier zien dat ook, foto’s van mensen die open zijn gesneden en onherkenbaar zijn verminkt…wow daar moesten we wel even van slikken.
Op het moment dat we genoeg hadden van het ‘small small’ wachten kwamen er mensen naar het busje gelopen die mee terug wilden rijden naar Wa, eindelijk! Het busje werd zo vol gepropt dat er een man bij iemand anders op schoot moest gaan hangen, anders paste het niet.
Na bijna 3 uur wachten konden we aan de terug weg beginnen en konden we een uurtje later bijna voor de deur uitstappen. (tro-tro’s stoppen overal waar je maar wilt).
Dat was ons eerste avontuurlijke weekendje en hopelijk volgen er nog meer, met veel geduld want ‘wait small small’ hoor je overal.
Link voor foto's --> https://picasaweb.google.com/111235721715730330307/WaitSmallSmall?authkey=Gv1sRgCKXqr9u25eSr-gE&feat=directlink
-
18 April 2011 - 18:45
Maartje:
Heej!!
Leukleuk weer een verhaal:D Mooi om alles te lezen, ik zie het allemaal voor me! Jullie hebben weer vanalles gezien en meegemaakt! En gaaf van die nijlpaarden!
Geniet:)! en alles op z'n tijd he..haha
Liefs
Maart -
18 April 2011 - 20:55
Charlotte:
Heey Rianne,
Super leuk om dit te lezen zeg! Je schrijft het ook heel leuk.. weer heel interessant allemaal.
Op die foto's kun je inderdaad wel zien dat die tro-tro's pretty small small zijn!
Echt gaaf dat je onder de afrikaanse sterrenhemel in slaap bent gevallen! Echt allemaal unieke ervaringen maak je mee! Ben erg jaloers.. :P
Oh en of je nou oren, ogen of neuzen hebt gezien. Het is en blijft een nijlpaard. Dus je hebt ze gezien!
Gaaf!
Ik lees wel dat je het prima hebt daar. Lekker avontuurlijk en allemaal nieuwe speciale dingen meemaken. Super. Echt iets voor jou.
Ik kijk nu al uit naar je volgende berichtje! Echt super leuk..
Veel liefs. Kus xxx Charlotte -
18 April 2011 - 21:48
Ma:
Dus geen crocodilletjes gezien,en het droog gehouden ... gelukkig.Zoals je schreef in je mailtje alles op zijn tijd,ze hebben alle tijd,dus zo moet je ook maar denken. Ik kan me in denken hoe lekker benauwd,met een lekker geurtje het in de tro _tro is geweest.En dan onder de sterren
hemel geslapen,was er soms ook een plankje met een gat erin ,zodat je niet naar beneden zou hoeven als je nodig moest?
Weer een te gek avontuur voor je,dat nemen ze je niet meer af.
Ja... ze krijgen het zo wel te zien ,wat er zich afspeeld in het buurland.(niet er fijngevoelig )maar als ze niet kunnen lezen zal het op een andere manier moeten.
Ben je vandaag met Erik naar het ziekenhuis geweest of was hij nog niet terug?
Nou tot je volgende stukje.
ma -
18 April 2011 - 23:15
Helmi:
Hee Rianne,
Super gaaf!! ooh wat een avonturen, super spannend.
geniet er van en de groetjes aan Chrisje!!
xx Helmi -
19 April 2011 - 08:22
Aniek:
Wauw Rianne gaaf om allemaal te lezen!
Wat een avontuur zeg! Leuke foto's.
Die nijlpaarden gaaf zeg, je hebt dan maar oren,ogen en een bek gezien. Poeh echt een hele ervaring, gaaf zeg!
Ik blijf jullie verhalen volgen, super leuk om te horen.
Veel plezier nog samen daar!
X Aniek -
19 April 2011 - 20:23
Chantal:
Hee!
Wat leuk allemaal wat je mee maakt.
Je begint ook een mooi kleurtje te krijgen...
Ben benieuwd naar je volgend verslagje.
Xxx Chantal -
20 April 2011 - 09:22
Marjolein:
Hey Rianne!! Wat een indrukwekkende verhalen zeg! Je maakt echt super veel mee in korte tijd. Die guinea worm is echt iiieeee! Geniet van alles wat op je pad komt. Ik krijg al weer helemaal de kriebels om ook weer naar Afrika te gaan, als ik jou verhalen zo lees. Met je kamer gaat alles goed ;) . Liefs Marjolein -
20 April 2011 - 10:00
Judith:
Ha Rianne,
erg leuk om te lezen allemaal!
Leuk dat weekendje met de nijlpaarden en slapen in een boom, spannend!
xxxxx -
22 April 2011 - 11:17
Hester:
Heey Rianne,
Supergaaf al die belevenissen!!!
Geniet, geniet, geniet!
Liefs Hester -
24 April 2011 - 01:39
Bianca:
Halo om 3;35 lees ik jullie verhaal zit in de nachtdienst. Wat een verhaal en dat alleen van een weekend. Lijkt me allemaal leuk en spannend.
Nou pas goed op jezelf en elkaar (zou ons mam zeggen). Vele groetjes uit het warme brabant. Je collega uit Buul
-
24 April 2011 - 19:41
Imke:
Heey!!!!
Alweer erg veel beleefd in één dag!
Dat die mensen zo erin worden gepropt in die tro-tro!
Toen ik die foto's zag en toen het verhaal leesde... Dacht ik echt van... Wow! Hoe heb je dat volgehouden?
Ik was helemaal in de tekst opgegaan toen je begon over die nijlpaarden :D
Ik dacht dat ze de boot wouden omduwen maar dat gebeurde toch niet :)
Groetjes, Imke -
27 April 2011 - 01:49
Joyce :
Hey,
Echt leuk om je verhalen te lezen, je schrijft super leuk en ook mooie foto's gemaakt! Wat een avontuur. Je krijgt ook al een aardig kleurtje. Heel veel plezier en geniet ervan.
Liefs Joyce
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
